ACRÓSTICOS E OUTROS VERSOS




CREACIÓN DO ALUMNADO DE ESO E BACHARELATO IES DE VILALONGA



(Traballo en colaboración coa Biblioteca do IES Sanxenxo á que tanto amamos)



Soy aquella de cabellos claros



Ojos marrones tirando a claros y



Fuertes, pero suaves manos.



Inesperada en ocasiones



Aunque práctica en las peores situaciones.



Feliz como un pájaro, que entre las nubes vuela



Rozando con sus suaves alas la



Noche en vela.



Antes era insegura, pequeña,



Nostálgica incluso con el paso de un



Día lleno de tiernas



Emociones pasajeras.



Zanjar asuntos era sencillo, y



Flotar en el cielo



Una cuestión de pedirlo.



Entonces no sabía, que en la vida,



No todo era paz y armonía.



Tenía que abrir los ojos y



entender de una vez, que



soy y siempre seré aquella de cabellos largos.











Pienso mucho,



A veces demasiado.



Temo olvidarlo todo,



Revivir el dolor.



Intranquila me siento.



Cuentista soy.



Incluso la felicidad me



Asusta.





Pequeña me siento



En este mundo.



Rendirme no puedo,



Estoy atrapada.



Zafarme no espero.





Dueña de mí misma,



Olvido la realidad.



Me siento inútil.



Incapacitada no estoy.



Niego mi existencia



guiada por un sueño



usurpo la verdad.



Estoy encarcelada.



Zarandeo continuo.













Mientras estudio aprendo



O ese es el objetivo



Nunca pienso ya que razonando



Increíbles cosas adivino



Cosas que ni estudiando



Aciertas, es algo instintivo.





Ámbitos tranquilos sigo frecuentando



Los veranos me siguen gustando



Ante todo busco



Realajarme así sea trabajando



Espero trabajar y de mayor



Zanganear pero no abusando.











Caminndo por la estepa



Estaba yo andando



Sobre la blanda tierra



Abrasada por las llamas



Rocas por temblores deshechas



Hechas añicos reducidas a polvo



Soplando fuerte el viento lleva



Tan alto que en el cielo



Entre nubes blancas espera



Volando hacia el monte



En donde siempre suenan



Zumbidos de pequeñas abejas













Palabras que significan algo



A min quérenme describir



Tamén debo dicir,



Resultará bastante complicado.





Ira sinto cando me enfado,



Curiosidade por aprender,



Inqueda se non sei que facer,



Alegría en canto me levanto.





Felicidade gústame sentir



Ó estar coa miña xente



Ninguén consigue que me contente



Tanto como cando me fan rir.





Aquí remata esta descrición,



Non sei canto ten de ficción











De cabelo longo e loiro,



Interesante á hora de darse a coñecer,



Elegante nas súas maneiras,



Grazoso ao estar cos amigos e



Obediente coas persoas maiores.





Fanático dos deportes,



Especialmente do fútbol.



Riguroso nas accións arbitrais, pero



Nobre cos compañeiros e cos rivais.



Atractivo para as raparigas, inda que



Non para todas.¡Claro está!



Despaciño vou,



Escribindo este acróstico e



Zigzagueando as letras máis complicadas.





Fago cousas



E logo arrepíntome, pero sei



Recoñecer cando erro.



Non son nada tímido,



Aínda que un pouco reservado coas persoas que



Non coñezo. Polo



Demais, son un bo rapaz que



Está andando e



Zarandeándose pola corda de 1º de Bacharelato.











Verónica chámome,



Estudiosa son,



Rideira sempre estou,



Optimista intento ser



Nervosa póñome.



Inxenua parezo.



Calada? Nunca falo.



Atenta coa xente.





Seria nunca estou,



Un pouco aloucada.



Enérxica sempre fun,



Intelixente son.



Rústica sempre serei.



Ondulado teño o cabelo





Negro non, non o teño.



Uns ollos azuis ceo



Ñ!



Entusiasmada pola vida



Zurda non son, diestra si.



Sabedes xa quen son eu











Adoro el verano e ir a la playa



Me encanta la brisa del mar cuando



Azota mi cara



Nado entre las olas



Del mar



A pesar del incierto horizonte.





Casi puedo saborear el



Amargo caer de las hojas que



Sigilosas son empujadas por el viento y suponen el



Adiós a mi sueño forjado durante el



Largo y ya pasado verano.











Aunque busco esa salida



No encuentro el camino que me lleve



A algún lugar lejos de todo, del



Bachillerato largo y duro, del



Estrés de todo un curso y de las



Lágrimas derramadas por la impotencia.





Alguien me dice que puedo, pero



Luego se ve interrumpido el soñado



Viaje hacia un futuro brillante.



Alguien me dice que puedo, pero se



Repite el pensamiento negativo, la



Esperanza yace en ningún sitio, en una



Zona de mi interior que no conozco.











Nuria é o meu nome



Universitaria, o meu futuro



Rencorosa, un defecto



Intelixente, unha virtude



Así son eu, Nuria.





Riseiro é omeu carácter



Escuros, os meus ollos



Daniel, o meu primo



Rodríguez, o noso apelido



Ir ao cine, a miña afección



Gústame ir de compras



Uterque,a miña tenda



España, a mellor selección de fútbol



Zapatos (os)? Son a miña debilidade.





Perguiceira no sofá



Inconstante ás veces



Ñu chámanme



Estudosa cando mo propoño



Interesante a miña personalidade



Rosa a miña cor preferida



O verán a estación que máis me gusta.











Son unha rapaza



Alegre e con graza



Río todo o día.



Ás veces intelixente



Ideal dime a xente.





Doce e serea



Orgullosa de min mesma



Penso coma unha nena,



Atenta, feliz e fría



Zurda e con apatía.



Odio e poesía











Amable son,



Louca estou,



Bailando todo o día



A miña forma de vida.





Facendo esta poesía,



Dígovos a miña filosofía:



“Estar feliz e sorrindo



Zapateada en calquera sitio











Longos cabelos negros, con



Ondas suaves nas súas puntas



Revoltos sempre polo vento,



Enredados sobre os ombreiros.



Na miña cara hai algunhas pencas,



Adornando as miñas fazulas,





Debaixo dos meus ollos verdes.



O meu carácter é difícil,





Ás veces imposible



Mais se quero podo ser



A rapaza máis boa do mundo.



Resumindo, eu son unha



Adolescente de dezaseis anos



Leda de ser como son.











Son unha rapaza morena, e



Ao carón do mar non vivo.



Moitas amigas teño.



Aínda que algunhas son mellores ca outras.



Nunca as olvidarei.



Tímida eu son, aínda que



Hai veces que non o parece.



Agora a fecer un acróstico estou.





Debuxar é a miña afección.



Italia gustaríame visitar.



Ao fútbol gústame xogar.



Zafo de que non me queiran fichar.





Dando pinchos eu estou,



Un día si e outro non.



Rindo a gargalladas estou



Aínda que



Non sempre contenta vou.











Lonxe do mar non vivo



Uvas preto de min hai



Celebro cada mañá que sae o sol.



Istoprovócame un sorriso.



Alí onde vou sempre estou rindo.





Onte un partido fun xogar



Todo mundo me veu a animar



Esperaba un gol marcar



Rindo a gargalladas o había de celebrar



Onte pasei un día xenial.





Teño os ollos verdes coma un prado



Os meus cabelos lisos



Rodean a miña cara



Resplandecen de alegría



E se me teño que resumir nunha oración:



Sempre estou rindo, non me vai o de chorar











Alba eu son



Leas eu non monto



Ben a gusto en Vilalonga estou



Amigos teño.





Gústame debuxar



Andar en bicicleta tamén



Nadar é unha afección



Durmiñeira non son



Afeccionada ós libros si



Raro que non sexan fantásticos.



A rir non ando moito.





Moi tímida eu son



A miña pel é branca



Roldo o 1´60 m. de altura



Teño o cabelo escuro



Incribles ollos grandes.



Neles mestúranse dúas cores,



En principio verde e logo marrón.



Zafo de que non teñan máis ou serían multicolor.











Dou pasos para chegar ao ceo



Ando amodo para non equivocarme



Vou pensando naquela persoa



Invade a miña mente revolta



Dándome esperanzas toda a vida





Guerra e batallas na miña cabeza



Unha e outra vez pensando en ti.



Ilusión dásme todos os días.



Mares de palabras gustaríame amosarche.



Invádesme coas túas miradas



Linda bolboreta miña.





Ven conmigo meu amor.



Achégate ao meu lado rapidiño



Zancadas dou achegádome xunta túa.



Quen es linbda princesa?



Ulo teu perfume de rosas.



Esquézome de todo o que pensaba



Zas!, faime todo o corpo.





Cando me levanto desexo verte.



Aférrome á almofada pensando que es ti.



Rompo a chorar da alegría.



Renazo,outra vez volvo á vida.



Os recordos céganme.











. Irrealista,



No soy lo que tú esperas.



Épocas pasadas busco.



Soy un espíritu



Condenado a la eternidad,



Atrapado en este mundo.



Mi alma espera



Impaciente el fin.



¡Ñoñerías!, piensas.



Acaso, ¿me engaño?



¡Para qué fingir!



Abandonado estoy,



Dios me cerró las puertas.



Ídolos no procuro,



No me darán la paz.











Jamón como todos los días



¡Oh, qué bien sabe recién cortado!



Será porque lo compro en el Día



Este es el mejor que jamás haya probado.





Cuando lo corto me lleno de Alegría



Aunque también me gusta guisado



¡Rodaballo con jamón de Almería!



Lo mejor es comerlo de un bocado



O cortado en cuadros



Solo de pensarlo, deseo que llegue el medio día.





Recuerdo, que el año pasado,



Olía a jamón en toda mi villa.



Desde aquel día afortunado,



Rodeado por cochinillos asados,



Intuí que el jamón mi vida había cambiado.



Girando alrededor del Jamón



Un día se lo dejo a un rumano.



¡Engañado! ¡Malditos bastardos!



¡Zorro! ¡Me lo ha robado!





Me voy a mi casa desolado.



Estuve llorando un año,



Inventando una manera de recuperarlo.



¡Si muero, lo haré intentándolo!











Sorriso doce, pícara e inconfundible,



Orgullosa, ás veces irónica.



Fonte de alegría incontrolable.



Impulsiva, ás veces romántica.



Alma curiosa e afable.





Temperamento corre polas miñas veas,



Oleaxe de pensamentos infindos,



Raio de luz que apague as miñas penas,



Radiante ilusión desprenden os meus suspiros,



Soños en esencia que non caen no olvido.





Fríos resplandores



Escenas amargas



Recordos concretos



Non podo esquecelos.



Alentos xélidos



Negacións afirmadas.



Días pasados



Estrelas escintilantes



Zafiros no ceo









ADOLESCENCIA





Laio de xuventude no rostro,



Amencer de novas sensacións;



Unánime impulso tolo



Replicando á razón.



Adolescente viveza,



Fervor dos desexos.



Recendo de vida na alma,



Enmarcado goce,



Inconscientes actos.



Guía de primeiros errores,



Estraña cabeza,



Incomprensibles ansias de soñar...



Riqueza envexada por



Outras que a deixaron atrás.



Graza da inocencia perdida,



Onde antes habitaba.



Nó de impaciencia na gorxa,



Zurdo sentido de nacermos



Ante a ollada ó mundo.



Loucura convertida en



Enredo de cada segundo.



Zunida felicidade pasaxeira.























Ningún comentario:

Publicar un comentario