Exposición: 150 anos de "Cantares gallegos"

Rematamos o curso coa exposición das ilustracións que o profesor Eduardo P. Baamonde fixo de dous poemas  de 

"Cantares gallegos"  de Rosalía de Castro.

"Probe Galicia, non debes

chamarte nunca española,

que España de ti s’olvida

cando eres, ¡ai! tan hermosa

Cal si na infamia naceras

torpe, de ti, s’avergonza

i a nai que un fillo despreça

nai sin corazón se noma.

Naide porque te levantes

Ch’alarga a man bondadosa;

naide os teus prantos enxuga

i homilde choras e choras.

Galicia, ti non tes patria

ti vives no mundo soia

i a prole fecunda túa

s’espalla en errantes hordas,

mentras triste e solitaria

tendida na verde alfombra

ó mar esperanzas pides,

de Dios a esperanza imploras

por eso anqu’en son de festa

alegre a gaitiña s’oia

eu podo dicirche

non canta, que chora…"

                            " Miña Santiña,                                   

miña Santasa,

 miña cariña

 de calabasa.

 Hei de emprestarvos

 os meus pendentes,

 hei de emprestarvos

 o meu collar;

 hei de emprestarcho,

 cara bonita,

 si me deprendes

 a puntear.

- Costureiriña

comprimenteira,

sacha no campo,

malla na eira,

lava no río, 

vai apañar

toxiños secos

antre o pinar."