Saída ao teatro de Pontevedra (3º da ESO)

As actrices e a directora co alumnado do IES de Vilalonga.

Mela Casal, Nieves Rodríguez e Sheyla Fariña,

dirixidas por Marián Bañobre,

poñen en escena Invisibles

no Teatro Principal de Pontevedra.

O IES de Vilalonga estivo alí.

Reflexións do alumnado asistente:

“O pasado xoves,15 de novembro, os alumnos de 3º de ESO desprazámonos a Pontevedra para ver Invisibles, que trataba sobre diferentes tipos de violencia de xénero”. (Sandra Soutullo)

“Invisibles é a historia de sete mulleres, sete vítimas da violencia de xénero”. (Noa García)

“Gustoume moito porque a mensaxe era moi clara e importante”. (Diego Magdalena)

“Creo que a obra intentaba transmitir que ás veces as mulleres sofren violencia de xénero e non se decatan, buscan outras explicacións ou cúlpanse a si mesmas do que están sufrindo”. (Tania Aguín)

“Aínda que foi bastante entretida e graciosa, a obra recreaba o que ocorre actualmente nesta sociedade, na que se menospreza as mulleres.(...)  Foi a primeira obra que vin na que todos os papeis os fan mulleres”. (Rodrigo Prieto)

“Ao principio son moi bos coas súas mozas, pero despois empezan a controlalas. Máis tarde, comezan a insultalas e acaban pegándolles. Elas non queren denuncialos porque pensan que todo foi sen querer, pero acaban fartas deles ou os homes acaban asasinándoas”. (Antía González)

“Espero que ningunha muller pase polo que pasaron as sete mulleres que aparecen na obra. Fagamos que a nosa xeración sexa recordada por non ter estes problemas, que sexa recordada por vivir nunha mellor época para a muller”. (Nerea Fernández)

“Ao final, as actrices fixeron un discurso no que se dicían cousas moi reais. Está moi ben aprender mediante explicacións feitas así”. (Alba González)

“Relatos de violencia de xénero que nos ensinan que non debemos ser invisibles fronte ao maltrato, que hai que denunciar”. (Daniel Castro)

“Este problema está moi presente na sociedade de hoxe en día. Por iso, obras coma esta son importantes para que as novas xeracións aprendan e non cometan os mesmos errores”. (Gabriel Folgada)

“Ela fixera unhas cabazas cos seus fillos para o colexio e chegou o marido e rompeunas”. (Lucas Cores)

“Ela non aguantou máis, saíu fóra e enfrontouse a el”. (Nicolás Straehli)

“Moi entretida, conmovedora e moi realista”. (Andrea Varela)

“Invisibles busca concienciarnos dos danos que causan estes actos nas mulleres e que o problema desapareza.  (...) Unha grande axuda para promover a desaparición do machismo”. (Aitor Domínguez)

“Representa todo o que as mulleres estamos a sufrir día a día”. (Laura Pereira)

“A obra mostra a importancia da muller na sociedade, a pesar de que sexamos menosprezadas polo machismo”. (Samar Rodríguez)

“Paréceme moi importante concienciar a xuventude contra a violencia de xénero e de que as mulleres teñen un papel moi importante na nosa sociedade. (...) Invisibles destaca o traballo que fan as mulleres para sacar a súa familia adiante e como buscan a maneira de facerlles o menor dano posible ós seus fillos”. (Ana Pérez)

“A historia que creo que se axusta máis á nosa idade é a da rapaza que ten un mozo, bastante maior ca ela, a quen coñecera nas redes sociais. Un día ve a noticia de que ese mozo matara a súa ex parella, que estaba no cuartel para denuncialo”.( Laura Abal)

“Unha obra moi orientadora para cambiar os pensamentos tan parvos que ten a xente. (...) Ese tipo de cousas teriamos que pensalas un pouco, como dixo unha personaxe: “Ti só vés unha cara da moeda, eu vexo as dúas”. (Carmen Soto)